Ένα ελεφαντάκι και μια καμηλοπάρδαλη σε πουά μοτίβο!

Μια γλυκιά καλημέρα σε όλη την παρέα!

Τι κάνετε φίλοι μου;

Ελπίζω να είστε όλοι καλά και να βρίσκετε όμορφους και καλούς λόγους να αισιοδοξείτε εν μέσω όλων αυτών των εξελίξεων που δεν ξέρουμε που θα οδηγήσουν τη χώρα μας...

Έλειψα αρκετές μέρες από τη μπλογκόσφαιρα, αλλά όχι αδικαιολόγητα...

Ευχαριστώ πολύ για όλα τα όμορφα σχόλια για το κοτοπουλάκι μου, που έγινε η αφορμή για περισσότερους πειραματισμούς με υφασματάκια, ράψιμο και νέες τεχνικές!

Ευχαριστώ και όλες τις φίλες για τα γλυκά βραβειάκια!

Η επόμενη ανάρτηση θα είναι αφιερωμένη στα παιχνιδάκια που με καλέσατε να παίξω.

Μετά το κοτοπουλάκι, τη σκυτάλη πήραν το μικρό ελεφαντάκι και η μικρή καμηλοπάρδαλη!

Βέβαια, δεν είναι τόσο περίπλοκα στην κατασκευή τους, όμως,

ήθελαν κι αυτά την προσοχή τους στις λεπτομέρειες...

Και μιας και το ελεφαντάκι μου άρεσε πολύ, ήθελα να το συνδυάσω και με κάτι άλλο που να είναι για παιδική χρήση. Έτσι μου ήρθε η ιδέα για ένα μαξιλαράκι σε αντίστοιχα χρώματα, με θέμα το ίδιο ελεφαντάκι. Μόνο που εδώ είναι τσόχινο και απλικαρισμένο πάνω στο μαξιλαράκι.

Το καλό με την τσόχα είναι ότι δεν ξεφτάει, οπότε εραψα το ελεφαντάκι και τις καρδιές με απλή πισωβελονιά πάνω στο βαμβακερό ύφασμα. Εύκολη λύση για απλικέ!

Έλα, όμως, που μου καρφώθηκε να πειραματιστώ και με άλλα υφάσματα και βελονιές απλικέ, αλλά και με απλικέ στη ραπτομηχανή, αλλά δυστυχώς χωρίς κανένα εξαιρετικό αποτέλεσμα μέχρι ώρας...

Οι προσπάθειες συνεχίζονται...κι ελπίζω να το βρω!

Και μιας και το παράκανα με τα ροζ και τα φούξια, είπα να αλλάξω λιγάκι.

Βρήκα, λοιπόν, ένα πατρόν για καμηλοπάρδαλη, που παρά το ολίγον μεγάλο κεφαλάκι, μου φάνηκε πολύ χαριτωμένη και ορίστε το αποτέλεσμα! Οι καφέ λεπτομέρειες είναι από τσόχα, όπως και το μάτι. Για ουρίτσα, λίγο στριφτό κορδόνι!

Και μια ομαδική φωτογραφία...

Πολλές φορές με ρωτάτε για τα υφάσματα που χρησιμοποιώ.

Εκτός από την τσόχα, μάλλινη ή συνθετική , χρησιμοποιώ βαμβακερά και καμιά φορά φανέλα,

 όταν τη βρίσκω σε όμορφα παιδικά μοτίβα.

Συνήθως τα αγοράζω από τα καταστήματα υφασμάτων στην Καλαμιώτου, στο κέντρο της Αθήνας.

Σε ξένα blogs και  sites θα έχετε δει πανέμορφα και ζηλευτά υφάσματα. Δυστυχώς, είναι μάλλον δυσεύρετα στη χώρα μας, ή αν παρελίπδα βρεις αντίστοιχα, είναι πολύ ακριβά.

Μια λύση είναι η αγορά από το διαδίκτυο. Είμαστε ακόμη λίγο επιφυλακτικοί στις online αγορές. Η αδερφούλα μου, όμως, πρόσφατα απέκτησε μια σειρά από υπέροχα υφάσματα που αγόρασε από το διαδίκτυο σε υπέροχα χρώματα και μοτίβα. Πείστηκα κι εγώ κι ετοιμάζω τη δική μου παραγγελία!

Για λεπτομέρειες δείτε στο blog μας τη σχετική ανάρτηση ΚΟΡΙΤΣΙΑ ΓΙΑ ΣΠΙΤΙ.

Φιλια σε όλους!